Myanmar: wat een geweldig land

Goedemorgen allemaal,

Nu er weer een nieuw reis hoofdstuk is afgesloten is het tijd voor de volgende update. Een paar dagen na de vorige update was het oog van Madelon namelijk goed genoeg genezen dat we weer door mochten van de dokter!

De dagen in Pyin Oo Lwin zijn we overigens nog prima doorgekomen; zo zijn we bijvoorbeeld op Chinees Nieuwjaar naar de Botanische Tuinen gegaan. Nadat we met korting binnenkwamen (we denken dat ze Madelon met dr ooglap niet als volledige bezoeker zagen) waren we verbaasd over hoe mooi het er was. In tegenstelling tot de stoffige wegen waren hier mooie groene parken en velden vol bloemen. Dit vonden de locals ook erg mooi want we hebben enorm veel mensen gezien die hele profielfoto sessies aan het houden waren. Twee mannen die elkaar uitgebreid voor bloemenperken staan te fotograferen in allerlei poses was geen uitzondering..

Twee dagen later gingen we naar de andere toeristische attractie volgens onze reisbijbel, een waterval op zo'n 15km van het motel. We konden met de eigenaar en zijn vrouw meerijden die er zelf ook nooit geweest waren. Daar aangekomen moesten we eerst nog ruim een half uur naar beneden lopen. Dit was pittig maar wel leuk, we kwamen namelijk een groep van 30 mannen tegen waarvan de laatste durfde te vragen of hij met ons op de foto mocht. Wij vonden het wel grappig,1 foto, dus waarom niet? Het bleef echter niet bij die ene foto want de helft van de groep kwam terug gerend, wat een mooie foto sessie tot gevolg had. Het mooie is dat Madelon ook meteen haar camera geeft in zo'n situatie zodat wij ook onze foto hebben!
De watervallen zelf waren leuk, weer wat mooie plaatjes proberen te schieten. De terugweg was pittig, maar vooral de eigenaar had het zwaar, die liet zich uiteindelijk naar boven dragen in een hangmat door 2 locals.. redelijk beschamend!

Een paar dagen later kwam het verlossende woord van de oogarts, het was goed genoeg genezen dat we door konden reizen. Dus na 8 nachten kwam er een eind aan ons verblijf in het koloniale stadje waar we maar 1 nacht wilden blijven. Die ochtend erop de trein gepakt om naar Hsipaw te gaan, opnieuw een hele beleving! Op een smal en gammel spoor waar je zowel heen en weer als op en neer ging, in een;eerste klas coupé vlak voor de coupé vol geiten, hebben we 8 uur doorgebracht genietend van het platteland van de Shan state. Het hoogtepunt was de Gokteik Bridge, een gammele brug over een vallei, en tevens de hoogste spoorbrug van het land (ruim 100 meter).

In Hsipaw aangekomen, meteen geboekt waarvoor we kwamen, een 2 daagse trektocht door de afgelegen dorpjes. De ochtend erop om 8.30 vertrokken met nog 3 andere backpackers en onze gids, Win. Via een noodlemakerij, iemand die zn eigen whiskey stookt, en een heleboel theeblvelden kwamen we aan in het dorpje waar we gingen lunchen. Een hele uitgebreide maaltijd met allemaal lokale gerechten in een houten huis op palen. Hier een middag dutje gedaan en ons voorbereid op de middag wandeling (wij hadden namelijk de lange versie gekozen). Nog 3 uur door de heuvels voor we aankwamen bij een super lieve familie met allemaal lieve kleine kindjes. Hier een hele tijd mee gespeeld, ze geïntroduceerd tot selfies (ze vonden het geweldig om zichzelf te zien!) en flink wat high-fives uitgedeeld. 's Avonds erg interessante gesprekken gevoerd aan het vuur over de politieke situatie van het land, wat nog best heftig is. In de stad mag je er niet over praten, daar schijnen spionnen van de overheid te zitten en kan je opgepakt worden! Achteraf hoorden we ook dat die avond de rebellen zo'n 30 km van ons af zaten. Gelukkig zelf niets van gemerkt. De dag erop nog zo'n 3 uur door de jungle gelopen en toen konden we weer een heerlijke douche nemen na 1.5 dag stofhappen.

Na een bijzondere rit in de nachtbus, we zaten voorin dus zagen alle rare capriolen van de chauffeur, kwamen we aan in Nyaung Shwe, het dorpje aan het Inle meer. Meteen een fiets gehuurd en een markt een wijngaard bezocht. Prima dagje gehad en eindelijk weer een fatsoenlijke nacht. De volgende dag gingen we het meer vanaf het water bekijken, wat mooi was maar ook erg toeristisch! Onder andere bij een mega markt, grote pagode, een sigarenmaker, zijdeweverij, paraplumaker en tempels geweest. 's Avonds weer van een heerlijke maaltijd genoten, het eten hier is echt top, lekkere curries met lekkere bijgerechten, heerlijk!

De volgende nachtbus was iets minder relaxed, in plaats van 6uur kwamen we al om 3.30 in de ochtend aan in Mandalay. Half slapend met zn 2en plus 2 grote backpacks achterop een motortaxi gestapt en naar het hostel gegaan. Hier lag ook nog iedereen te slapen dus zelf maar op een houten bankje in slaap gevallen. De laatste twee dagen myanmar waren leuk, nog een 1.2 kilometer lange houten brug gezien en een heilige heuvel beklommen waar Buddha ooit verschenen is.

4 maart was het dan toch echt tijd het land te verlaten en stapten we in een klein vliegtuigje naar Chiang Mai (Noord-Thailand). Hier gaan we een tijdje in de omgeving rondhangen voor we naar Laos gaan. De verdere reisplannen zijn gewijzigd want vanwege tijd en het feit dat we niet willen haasten hebben we besloten om Vietnam over te slaan. Meer tijd om rustig allerlei afgelegen dorpjes te leren kennen.

Dit is een mooi bruggetje naar het einde van mn reis, de laatste twee weken ga ik namelijk vrijwilligerswerk doen bij een kindertehuis in Cambodja. Over de precieze plannen krijg ik na het weekend meer te horen, maar waarschijnlijk ga ik helpen een school te bouwen. Omdat het geld voor dit project allemaal uit extra potjes moet komen, lijkt het me mooi om een deel van de materialen te kunnen geven aan ze. Natuurlijk ga ik zelf hier aan bijdragen maar ook zou ik jullie willen vragen mij te helpen! Met een kleine bijdrage kan hier al veel gedaan worden :) Voor de mensen die nu al super benieuwd zijn naar mijn rekeningnummer, ik zal jullie niet teleurstellen; NL26INGB0008694535 tnv JSB Bosma en vermeld in de tekst maar "bijdrage Cambodja". Voor de anderen, ik probeer de komende verslagen meer te vertellen over het project waaraan ik ga meehelpen. Ze moeten daar zelf ook nog goed over nadenken. Dan zal ik ook het nummer nog eens vermelden.. Voel je niet verplicht, maar uiteraard ben ik blij met alle kleine beetjes :)

Voor nu alvast een fijn weekend, dat gevoel heb ik al ruim 5 weken, en tot de volgende update!

Xx Jasper